Απεργοϋποκρισία

Απεργία λοιπόν...
Ποιοι απεργούσανε; Μα φυσικά οι συνήθεις ύποπτοι.
Ποιοι είναι αυτοί; Μα στο μεγαλύτερο τους ποσοστό, οι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι ζούνε πάνω απ’ τον μέσο όρο. Εκτός αν μου βρείτε κάποιον από τους χθεσινούς απεργούς με εκκαθαριστικό λιγότερο των 9.000 euro.
Κι είναι κακό αυτό θα μου πεις ; Μα και βέβαια όχι. Δικαιότατα τα αιτήματα τους θα πω εγώ, αλλά…
Πότε θα μπορέσει να απεργήσει κι αυτός που πραγματικά έχει το αγγούρι στον κώλο και δεν τον αφήνουν να το βγάλει ;
Πότε θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι και ο μαλάκας με το εκκαθαριστικό των 9.000 euro και κάτω ;
Μάλλον ποτέ.
Φαντάζεστε να κατέβουν σε απεργία οι πωλητές και οι πωλήτριες των εμπορικών καταστημάτων που τους βγαίνει ο κώλος όλη την μέρα στη δουλειά για 600 euro;
Οι υπάλληλοι των super market;
Οι εργάτες κι εργάτριες των εργοστασίων που δουλεύουν τρεις βάρδιες για ψίχουλα ;
Οι υπάλληλοι των Goody’s και κάθε λογής Goody’s;
Οι απλοί υπάλληλοι των πολυεθνικών που δουλεύουν 10 και 12 ώρες χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες;
Οι πωλητές που γυρίζουν όλη τη μέρα γύρο γύρο την Αθήνα με τα εταιρικά τους αυτοκίνητα, περιμένοντας πότε θα πάρουν κανά bonus να λαδώσουν το εντεράκι τους;
Οι διάφοροι πτυχιούχοι που κάνουν άσχετες δουλειές με το αντικείμενο τους;
( Γιατί είτε δεν έχουν προϋπηρεσία και πείρα στα 25 τους, είτε τους έχει φάει τη θέση κάποιος άλλος με καλύτερες «άκρες».)
Γενικότερα όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι.
Βλέπεις την σήμερον εποχή ο «δούλος» λέγεται ιδιωτικός υπάλληλος. Πλούσια η ελληνική γλώσσα και ξέρει και ντρίπλες.
Της πουτάνας λοιπόν θα γινότανε στον ΟΑΕΔ και στο ταμείο ανεργίας.
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω ακόμα και για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που ρισκάρουν τα λεφτά τους στην επιχείρηση τους, που τους βγαίνει ο λάδι στη δουλεία και έχουν για συνέταιρο το κράτος να τους τα παίρνει μέσο της εφορίας. Πόσες τέτοιες επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά; Πώς θα διεκδικήσουν κι αυτοί τα δίκια τους; Απλά δε τα διεκδικούν. Δεν μπορούν.
Λένε για τη «Γενιά των 700 euro». Ποιων εφτακοσίων euro; Από πού προέκυψε το εφτακοσάρι για να καταλάβω;
Ποιοι ήταν λοιπόν χθες στους δρόμους ;
Οι βολεμένοι (κατά κύριο λόγο) που ψηφίζουν εδώ τριάντα χρόνια ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., γιατί πολύ απλά αυτοί τους βόλεψαν κάποτε και μπορούν τώρα να απεργούν χωρίς να φοβούνται μην χάσουν τη δουλεία τους. Και χθεσινοί απεργοί με τη σειρά τους, τους ψηφίζουν για το ευχαριστώ και για να κρατάνε και μια πόρτα ανοιχτή αύριο για τα παιδιά τους. Απλό δεν είναι;
Σε ψηφίζω γιατί με βόλεψες ή γιατί ελπίζω να με βολέψεις (αυτό το τελευταίο είναι για τους «ιδιωτικούς» που ελπίζουν κι αυτοί να διοριστούν κάποια μέρα κάπου, για να έχουν κι αυτοί το δικαίωμα ρε αδερφέ να απεργήσουν μια μέρα). Κι όταν τελικά γίνεις κυβέρνηση, αρχίζω να διαμαρτύρομαι, γιατί όπως και να το κάνεις, με παίρνουν κι εμένα τα «φλόκια» απ’ το γαμήσι που ρίχνεις στους «μουγγούς», και όταν γίνονται πάλι εκλογές, με τα «φλόκια» να κρέμονται ακόμα στα μούτρα μου σε ξαναψηφίζω γιατί έχω φιλότιμο ρε γαμώτο και δε ξεχνώ………. α !!! έχω και παιδιά.
Άρα, πού καταλήγουμε ; φαύλος κύκλος χωρίς νόημα και ουσία.
Μου τάζεις – σε ψηφίζω – κυβερνάς – με βολεύεις – αντιδρώ – με γράφεις στα αρχίδια σου – σε ξαναψηφίζω.
Ή
μου τάζεις – σε ψηφίζω – κυβερνάς – με γράφεις στα αρχίδια σου - αντιδρώ – με γράφεις στα αρχίδια σου – σε ξαναψηφίζω.
Και φτου κι απ’ την αρχή.
Να σας πω κάτι φίλοι μου;
Κι εγώ αν ήμουν κυβέρνηση και μου λέγατε για απεργίες και άλλα τέτοια συγκινητικά στ’ αρχίδια μου θα σας έγραφα και για να διώξω και τις τύψεις, θα φώναζα μια 35χρονή για να με παρηγορήσει.

Lovotomix